Küçük Mucizeler

Geçen gün muayenehanemde otururken yardımcım sevgili Leyla pusetinde bir bebek getirdi, masamın üzerine koydu.” Ümmü Hanım bilin bakalım bu bebek kim?” Bebek, her bebek gibi güzel, masum, süt kokulu.. Tanıdığım bir sima, belli ki annesi ile babasına çok benziyor, ama tahmin edemedim. 3-4 aylık olduğunu düşündüren bu bebeğin annesi, babası kim?

Çok geçmeden anne ve baba kapıdan göründü. “Sürprizzz!!!” O an öylesine şaşırdım ve öylesine duygulandım ki, tarif etmem çok güç. Mesleğim gereği, bir çok doğum hikayesine şahit olsam da, hayata “merhaba” diyen her bebek bambaşka dünyalara götürür beni..

Doğumuna kadar geçen sürede annesi ve babası ile çok güç konuşmalar yapmak zorunda kalmıştık. Bir hekim olarak ve bir anne olarak yaşanan tabloyu ifade etmek çok zordu. 20 haftalıktı ve rahim ağzında açılma başlamıştı.Acil olarak rahim ağzına dikiş koyduk.Ana rahminde yaşam mücadelesi veren bu minik can ile ilgili ailesine umut verecek sözcükler özenle seçilmeliydi.

Henüz kucaklarına almamış olsalar da, yüreklerinde can-ı gönülden bilerek ve isteyerek var ettikleri bebekleri için içi titriyordu güzel ailenin. Hamilelik sürecinde karşılaştıkları tüm bulgular, duydukları her ihtimal karşısında daha güçlü, daha istekli ve daha emin bir şekilde dimdik ayakta durdular. İnanmak başarmanın yarısı derler ya, bu yolun neredeyse tamamı inanmaktı. Ve hiç pes etmediler. Daha çok okudular, araştırdılar, azmettiler, umut ettiler.

Bizler, hekimler olarak bu süreci yönetirken bilimin ve bulguların ışığından yararlanırız. Büyük resme bakar ve her olasılığı dikkate alırız. Sadece bizim çabamız mucizelere yetmeyebilir. Bilinçli, pozitif düşünen, güçlü kişilikleriyle anne ve baba olarak Dağhan’ın doğum hikayesinde en önemli kahramanlar onlardı. Onları ayakta tutan her şeye milyonlarca teşekkür edebilirim.

Ve Dağhan doğmuştu. 3 hafta dayanabilmişti. Bu savaşçı bebek doğduğunda sadece 875 gram'dı. O an bile bir şeyler söylemek için çok erkendi. Artık güvenli anne karnından çıkmış, bilmediği bir başka dünyayı soluyordu. Aylarca süren kuvözdeki yaşam sınavını vermeyi becermişti minicik yüreğiyle..Tabii ki Dr.Meral Oruç hanımın destekleriyle.. Ailesinin her şeyi Dağhan’ım benim. Seni tekrar gördüğüme sevindim güzel yavrum. Ve sevgili ailesi..

Milyonlarca doğum hikayesinden sadece biri olmak bile ayrıcalıktır. Her bir doğum yaşamdır. Hayattır,en temel güdümüzdür, hayatta kalmaktır. Nefes almaktır. Ve nefes almak mucizenin ta kendisidir. Ve inanıyorum ki, mesleğim mesleklerin en güzelidir.